Καλησπέρα, καλησπέρα. Λαέ του punch του line, πως μου είσαι; Καιρό έχουμε να τα πούμε. Σχεδόν ένα μήνα. Συγγνώμη για την αναμονή, αλλά έτρεχα. Με κυνηγούσε ένα σκυλί. Καταλαβαίνετε. Τελικά, το σκυλί πέθανε, οπότε πλέον δεν τρέχω και μπορώ να γράψω. Σκέφτηκα “τι καλύτερο από άλλο ένα από τα γνωστά μου παραμύθια;”

Κοκκινοσκουφίτσα. Η μέρα που ξέχασε το ταμπόν.

Μια φορά και έναν καιρό, ένα κοριτσάκι 16 ετών ζούσε με την μαμά του και την μικρή αδερφή του σε ένα δυάρι στην Κάτω Τούμπα. Το κοριτσάκι το λέγανε Νατάσα. Επέλεξα προσεκτικά την ηλικία των 16, έτσι ώστε να είναι νόμιμο να την φαντασιώνονται οι ανώμαλοι αναγνώστες μας.

Ο μπαμπάς της, που δεν βρισκόταν στο προσκήνιο, ήταν γνωστός μάγος. Εξαφάνισε τα λεφτά από τον τραπεζικό λογαριασμό της μαμάς, εξαφάνισε το αυτοκίνητο της μαμάς και την έκοψε και στη μέση. Από τότε η μικρή Νατάσα όπου δει καπέλο βάζει μέσα το χέρι της ελπίζοντας ότι όταν το βγάλει θα κρατάει έναν λαγό ή τον μπαμπά της ή έστω έναν ώριμο 28χρονο (παιδόφιλο) με αμφίβολο μέλλον.

Αγαπητοί αναγνώστες, όταν έφτασα στο τέλος του κειμένου που διαβάζετε συνειδητοποίησα ότι το κείμενο είχε λίγες λέξεις. Αποφάσισα να βάλω εδώ κάτι σαν φίλερ για να σας φανεί μεγαλύτερο. Αλλά και το κείμενο. Πάμε λοιπόν να δούμε το θεατρικό με τίτλο “Ο Σέρλοκ Χολμς και το μαύρο περιλαίμιο”. Ιστορία μέσα στην ιστορία, μαλάκες μου. Δεν σας χάλασε.

Ανοίγει η αυλαία συνοδευόμενη από ασταμάτητα χειροκροτήματα και οι δυο πρωταγωνιστές μας περπατούν στο κέντρο της σκηνής πάνω από ένα πτώμα.
“Γουότσον βρήκα ποιος είναι ο δολοφόνος”, είπε ο Σέρλοκ κρατώντας το μαύρο περιλαίμιο.
“Μπράβο ρε Σέρλοκ. Ποιο ήταν το πρώτο σου στοιχείο;”
“Το υδρογόνο”.
Βγαίνω εγώ στην σκηνή, ως ο συγγραφέας του έργου, και μαζί με τους δυο ηθοποιούς απολαμβάνουμε το Standing ovation και υποκλινόμαστε.

Μια μέρα, η Νατάσα πήγε στο σχολείο της όπως έκανε κάθε μέρα. Επίσης, όπως έκανε κάθε μέρα, ήπιε ένα Milko στο πρώτο διάλειμμα και πήγε στην τουαλέτα για να χέσει την κλασική, πρωινή της διάρροια. Το νούμερο 2 εκτελέστηκε με επιτυχία, αλλά η Νατάσα ήταν έτοιμη να ανακαλύψει κάτι που θα άλλαζε τη μέρα της. Της είχε έρθει περίοδος.

Το αίμα απλωνόταν στο εσώρουχο της σαν τους Κινέζους που απλώνονται στην Γη. Πήρε μια βαθιά ανάσα και έψαξε στην τσάντα της ανάμεσα σε daddy issues, την Ατλαντίδα και τα αρχίδια του γκόμενου της, (Βλέπε Κείμενο #27 : Εισχωρήσαμε σε μία γυναικεία τσάντα και βρήκαμε τι κρύβεται εκεί μέσα), με σκοπό να βρει τα ταμπόν της. Δυστυχώς, δεν τα είχε μαζί της. Τα είχε ξεχάσει στη λέσχη φίλων γυναικείου badminton στο οποίο σύχναζε μαζί με τα άλλα κοράσια.

Η Νατάσα τα έβαλε κάτω, τα ζύγισε, έκανε τα μαθηματικά, και αποφάσισε ότι η καλύτερη της επιλογή ήταν να βάλει τον σκούφο της σαν ταμπόν. Μετέτρεψε τον σκούφο της σε ταμπόν και βγήκε από το μπάνιο, όντας μια ανανεωμένη κυρία. Όμως, δεν είχε υπολογίσει ότι ο σκούφος ήταν πολύ μεγάλος με αποτέλεσμα το παντελόνι της να μοιάζει σαν να περιέχει ένα παγιδευμένο, μικρό ρακούν.

Μια κοπέλα την είδε και της είπε:

“Νατάσα, τι έχεις κάτω από το παντελόνι σου;”
“Τίποτα Ελένη”, απάντησε η Νατάσα, προσπαθώντας να πνίξει το ρακούν.

Η Ελένη δεν την πίστεψε, και όντας γνωστό καριολάκι, της κατέβασε το παντελόνι με αποτέλεσμα όλοι οι μαθητές να δουν τον πλέον κόκκινο σκούφο να βγαίνει από το αιδοίο της Νατάσας.

Από εκείνη την μέρα και μέχρι την αποφοίτηση, όλοι οι μαθητές φώναζαν την Νατάσα “Κοκκινοσκουφίτσα”. Η Νατάσα έπεσε στα ναρκωτικά. Σηκώθηκε γρήγορα, αλλά είχε προλάβει ήδη να την τσιμπήσει μια βελόνα, με αποτέλεσμα η Νατάσα να πάει από υπερβολική δόση.

Και δεν έζησε αυτή καλά κι εμείς καλύτερα.