3 σεξιστικές, πασχαλινές συνταγές από τον θείο σου για να μάθεις να τρως.
Τι είναι το Πάσχα; Τεστ αντοχής. Οι μέρες που αποδέχεσαι πως η ευρύτερη οικογένειά σου δημιουργήθηκε για να σε ντροπιάζει. Για εμένα, Πάσχα σημαίνει αποδοχή πως πρέπει να υποστώ τον σεξιστή, ρατσιστή, ομοφοβικό, και κατά βάθος ανασφαλή θείο μου, επειδή έτυχε να βγει από το ίδιο αιδοίο με τη μάνα μου. Ταυτόχρονα, αποδέχομαι πως μία μέρα θα πεθάνει. Ελπίζω από χοληστερίνη. Ή ένα βανάκι με κρέατα.
Με τα χρόνια, κατέληξα στο συμπέρασμα πως κάθε διαφωνία μαζί του σχετικά με φαγητό καταλήγει στην απάντηση “δεν ξέρετε να τρώτε, ρε. Το καλύτερο αφήνετε”, και κάθε κατηγορία περί σεξισμού, απαντάται με ένα “δεν ξέρετε να τρώτε ρε. Το καλύτερο αφήνετε”.
Επιθυμώντας να ξεφύγω, ξεκίνησα να γράφω το άρθρο και φυσικά ο θείος μου εισέβαλε στο δωμάτιο λέγοντας: “Χα! Τον παίζουμε; Τον παίζουμε;”
Έπειτα, με σήκωσε από την θέση μου και άρχισε να γράφει το άρθρο για εμένα. Καλή σας τύχη.
Χαλό, ρε μάγκες και καύλες.
Είμαι ο Μπάμπης. Ο θείος του Βασιλάκη μας. Καλό παιδί, αλλά λίγο μαλακισμένο. Άκου εκεί να ζητάει λεφτά για να λέει τις μαλακίες του. Κι εμείς αστείοι είμαστε, αλλά δεν ξεφτιλιζόμαστε πάνω στο σανίδι. Τι είμαστε; Τίποτα παστρικές;
Δεν είμανε καλός στο σχολείο στο γλώσσα-γλώσσα. Όμως, πάντα το είχα το ταλέντο στο μουχαμπέτι. Είμαι αστείος, ο μπαγάσας, τι να κάνουμε. Ξέρω κι από φαΐ, πανάθεμά με. Έχω φάει σε ταβέρνες εγώ… 100 κοπάδια γίδια έχω ξεκληρήσει για να πιω 2 ποτάμια τσίπουρο. Το μόνο πράγμα που με τρελαίνει πιο πολύ από το να πετάω ζωντανά στον καταπιώνα μου, είναι το ωραίο φύλο. Οι γυναίκες, ντε.
Δεν είμαι κανένας οπισθοδρομικός. Τα κορίτσια δεν τα έχουμε μόνο για την κουζίνα. Μπαίνουμε κι εμείς, άμα λάχει, και κάνουμε και καλύτερη δουλειά. Το παν στην μαγειρική είναι να ανάψεις τα κάρβουνα.
Έφτασε το Άγιο το Πάσχα, και επειδή εμείς εδώ, στα Σέρρας, ξέρουμε να τρώμε, είπα να σας διδάξω κάτι συνταγές, να γλείφετε και τα δάχτυλα της κουμπάρας σας… Ε; Καταλάβατε; Επειδή ο κουμπάρος την κουμπάρα… Την πηδάει, ντε.
Παραδοσιακό κοκορέτσι στα κάρβουνα, χεράτο.
Το κοτόπουλο είναι σαν την γυναίκα. Θέλει χέρι. Και το έντερο της κότας είναι σαν το έντερο της γυναίκας. Πάλι θέλει χέρι. Πιάσε αντρίκια το πτηνό, στρίψ’ του το κεφάλι και δώστο στον Αλβανό να το ξεπουπουλιάσει. Στείλε την κότα στην γυναίκα να βγάλει τα άντερα και να τα πλύνει καλά. Αφού έκανε που έκανε το πλύσιμο, ας τα δέσει κιόλας. Όταν είναι έτοιμο, κάρφωστο πάνω στην ξιφολόγχη και πέτα το στα κάρβουνα που άναψες εσύ. Σαν άντρας. Αν χαλάσει το μοτόρι περιστροφής, βάλε το μικρό σου γιο να το γυρνάει με το χέρι. Τον μεγάλο άστονα. Φλερτάρει την γειτόνισσα. Καλό πουτανάκι και του λόγου της.
Σερβιρεται σε πλαστικό πιάτο, αν είσαι κάνας πρωτευουσιάνος. Αλλιώς δεν σερβίρεται. Το παίρνεις με το χέρι και το ζόρι.
Μαγειρίτσα με έξτρα άντερα και με χωρίς ζουμί.
Χυμώδη θέλεις την γυναίκα. Όχι την σούπα σου. Ακολούθα τα ίδια για την δολοφονία και τον καθαρισμό της κότας. Απλώς, όταν η γυναίκα σου ετοιμάσει την σούπα και πάει να γίνει όμορφη, πήγαινε στην κουζίνα και άδειασε το νερό από την κατσαρόλα.
Σερβίρεται από την γυναίκα σου. Μην τυχόν την αφήσεις να κάτσει στο τραπέζι όσο τρως με τους καλεσμένους σου. Στην κουζίνα. Με τα παιδιά. Αφού φάτε εσείς.
Παχύ αρνί με μπόλικη πέτσα.
Σα μία καλή γυναίκα. Να μην είναι μόνο κόκαλο. Τι είμαστε; Σκυλιά; Να έχει λίγο κρεατάκι πάνω της να την απολαύσεις. Να αντέχει. Με μεγάλη λεκάνη. Να σου κάνει 7-8 κουτσούβελα να έχεις για καβάτζα. Ανταλλακτικά για το χωράφι.
Στέλνεις τον Αλβανό να χρησιμοποιήσει τις ικανότητές του και να κλέψει ένα του γάλακτος από το μαντρί του γείτονα. Δεν το σκοτώνεις εσύ. Μην είσαι απάνθρωπος. Αυτό έχει μάτια. Βάλε τον Αλβανό να κάνει την δουλειά και την γυναίκα το καθάρισμα. Εσύ θα κάνεις πάλι αυτά που απαιτούνε τέχνη. Θα το καρφώσεις στην σούβλα και θα ανάψεις τα κάρβουνα. Μοτόρι, παιδί, γειτόνισσα και πάλι.
Σερβίρεται πάντα χωρίς πέτσα, γιατί την έφαγες όλη στο ψήσιμο. Κατά τα άλλα, το τρως στο τραπέζι. Ποτέ στο χέρι. Τι είμαστε; Ζώα; Όχι. Είμαστε οικογένεια. Ρίξε μία μπούφλα στο μεγάλο σου γιο και βάλτον να πει την προσευχή.
Καλό σας Πάσχα.