Χριστούγεννα, 25η Μαρτίου, Γαλλική Επανάσταση, Φορθ οφ Τζουλάι, και πολλές ακόμα μέρες, αναγκαζόμαστε να βιώσουμε τα γνωστά, ελληνικά, οικογενειακά τραπέζια. Εκεί που η χοληστερίνη κάνει πάρτι και ο διαβήτης παίρνει MDMA, χορεύοντας στον ρυθμό που πάλλονται οι βουλωμένες φλέβες σου.

Έρευνες έχουν δείξει ότι 9 στους 10 ανθρώπους δεν την παλεύουν κάστανο (ή όποιο άλλο καρπό προτιμάς) όταν πρέπει να παρευρεθούν σε ένα οικογενειακό τραπέζι. Έχοντας βιώσει πολλά τέτοια τραπέζια και έχοντας επιζήσει (περίπου, καθώς τα ψυχολογικά προβλήματα που δημιουργήθηκαν θα βγουν σιγά, σιγά στην επιφάνεια. Ακόμα βλέπουμε μόνο την κορυφή του παγόβουνου), θα σας μεταφέρω όλα όσα χρειάζεστε για να επιβιώσετε.

Το πρώτο πράγμα που χρειάζεσαι είναι μια σαλιάρα. Τα οικογενειακά τραπέζια περιέχουν μεγάλες ποσότητες κρέατος, λαδιού, τυριού και οπωροκηπευτικών. Υπάρχει τεράστια πιθανότητα να πέσει μια ντομάτα πάνω σου και να λερώσεις την καινούρια σου μπλούζα κάνοντας τη μάνα σου να φωνάζει:
“Δεν θα πάρεις ποτέ πτυχίο, άχρηστε. Ποια θα γυρίσει να σε κοιτάξει έτσι όπως είσαι; Όλο χαζομάρες κάνεις. Δεν σέβεστε τίποτα πια”.
Την σαλιάρα την χρειάζεσαι ώστε να σκουπίσεις τον οχετό σαλιών που θα εναποθέσουν στο μάγουλο σου δεκάδες, αγάμητες θειές, που τελευταία φορά που είδαν ήταν επί Καποδίστρια.

Βήμα νούμερο δύο. Ένα το αριστερό. Κάποια στιγμή, θα σε ρωτήσουν αν παίζει κάτι με καμία κοπελίτσα. Δεν γνωρίζω τον λόγο που ο θειος και η γιαγιά μου έχουν τόση ανάγκη να γαμάω. Οπότε, οφείλεις να έχεις προετοιμάσει μια ψεύτικη ιστορία. Το καλό ψέμα φαίνεται (δηλαδή δεν φαίνεται) στις λεπτομέρειες. Ετοίμασε τα όλα. Όχι μόνο πως την λένε, από που είναι, και τι σπουδάζει. Μάθε, χρώμα μαλλιών, μέγεθος σουτιέν, οικονομική κατάσταση γονέων, πως κάνει τα γεμιστά, και πότε της έρχεται η επόμενη περίοδος. Αν σε ρωτήσουν ποιο είναι το αγαπημένο της χρώμα, πες το μωβ. Ήταν και το αγαπημένο του αδερφού της, που πνίγηκε σε ένα πηγάδι στα 7 του. Δώσε στον χαρακτήρα της βάθος, ύψος και πλάτος.

Πρέπει να κουβαλήσεις έναν μεταφραστή, ώστε να καταλάβεις τις περίεργες λέξεις που θα ακούσεις, όπως πατλάκια, μπιμπινούδια και λαλαγγίτες.

Πατλάκια = Ποπ κορν.
Ετυμολογία: Από το πατ πατ που κάνουν τα καλαμπόκια όταν σκάνε μέσα στην κατσαρόλα.

Μπιμπινούδια = Μικρά γαλοπουλάκια.
Ετυμολογία: Δεν έχω ιδέα. Κάποιος από το σόι είχε άνοια, αλλά δεν θυμάμαι ποιος. Τι έλεγα; Α ναι, το γερούνδιο.

Λαλαγγίτες = Κρέπες
Ετυμολογία : Οι 2 μου γιαγιάδες ομόφωνα αποφάσισαν πως έτσι ονομάζονται οι κρέπες, οπότε κάτι θα ξέρουν.

Όλοι έχουμε τον κλασικό θείο που λέει:
“Εγώ θα κάτσω παρέα με τους μεγάλους”.
Το οποίο είναι προβλέψιμο και όχι αστείο. Αφού ανέφερα την λέξη “αστείο”:
-Τι είναι κόκκινο και αν το βάλεις σε ένα μπλέντερ γίνεται κόκκινο ;
-Τι ;
-Κόκκινη μπογιά.

Καθόλη την διάρκεια του τραπεζιού, ο εν λόγω θείος θα αποπειραθεί πολλάκις να γίνει κωμικός, με θύματα τα αθώα αυτιά σου. Επειδή, οι πιθανότητες να γελάσεις είναι πιο μικρές και από μυρμήγκι με νανισμό, πάρε μαζί σου ένα μηχάνημα με ψεύτικα γέλια. Αυτό το μηχάνημα, εν έτει 2019, μπορεί να αντικατασταθεί από το κινητό σου. Άλλο ένα αντικείμενο που χρειάζεσαι για την επιβίωση σου. Εκτός από τα ψεύτικα γέλια,  μέσω αυτού μπαίνεις στο face το book και κάνεις live αναμετάδοση της παράνοιας που ζεις, για τους 12 ανθρώπους που βλέπουν τα ποστ σου. 12 εσύ, 12 και ο Χριστός. Ισοπαλία. Όχι και άσχημα, μουνάκι. Άντε και καλό σταύρωμα.

Μην ξεχάσεις τον ελβετικό σουγιά. Σίγουρα θα σου χρειαστεί. Χρησιμοποίησέ τον ως ανοιχτήρι ή κατσαβίδι ή αν αναγκαστείς να σφάξεις κάποιον ξάδερφο. Να ‘ναι καλά οι Ελβετοί και η ουδετερότητα τους.

Πήγαινε στα LIDL (λίντι όπως τα λέει η γιαγιά μου), αγόρασε ένα μικρό ψυγειάκι και παγοκύστες, περπάτα στη μαύρη αγορά, αγόρασε ένα συκώτι, επέστρεψε σπίτι, βάλτο στο ψυγειάκι μαζί με τις παγοκύστες, πάρε το ψυγειάκι και κάτσε στο οικογενειακό τραπέζι. Το έξτρα συκώτι είναι προαπαιτούμενο για να σταθείς δίπλα στον αλκοολικό παππού, τον αλκοολικό θείο και τον αλκοολικό μπαμπά κατά την ακατάπαυστη κατάποση κρασιού, μπίρας και τσίπουρου (χωρίς γλυκάνισο πάντα), ώστε να μην σε αποκαλέσουν φλώρο.

Φυσικά, το τελευταίο, απαιτούμενο αντικείμενο είναι ένα όπλο. Για να αυτοκτονήσεις. Ό,τι κι αν κάνεις, στο τέλος, θα αποτύχεις. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Πόλη. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση η Πόλη είναι η αυτοκτονία σου για να αποφύγεις το σόι σου.

ΥΓ:  Όπως καταλαβαίνετε, προσπαθώ να μάθω καλύτερα ελληνικά. Οπότε, κάθε εβδομάδα μαθαίνω κάποιες νέες λέξεις, κι έπειτα προσπαθώ να τις χρησιμοποιήσω. Αυτήν την εβδομάδα οι λέξεις ήταν “παρευρεθώ”, “οπωροκηπευτικά”, “οχετός”, “ζήλος” και “πέος”.