Η καθημερινή ρουτίνα είναι επικίνδυνη, ξεκινάει καλά και σου δίνει ελπίδες ότι θα μπεις σε ένα πρόγραμμα και ένα μήνα μετά σε διακατέχει μια πλήξη και θες να τα παρατήσεις. Kάτι που περιγράφει τέλεια και την πρακτική μου στο δεύτερο δημοτικό Αλεξανδρούπολης. Σε αυτή την πλήξη το punchline απαντάει με έναν αγώνα. Έναν αμφίρροπο αγώνα με δυο φαβορί στον τομέα της επικοινωνίας.

Πήρα έναν φάκελο, έριξα μέσα έναν κατάλογο από τα Goody’s και έβαλα ως διεύθυνση τα κεντρικά γραφεία του KFC στην Αμερική. Πάρτε, λοιπόν, τηλέφωνο τους bookie σας και ποντάρετε στο «άλογο της αλληλογραφίας» που θα σας κάνει πλούσιους.

Η προετοιμασία του αγώνα ξεκίνησε νωρίς το πρωί, όταν επισκεφθήκαμε το ΕΛΤΑ Περιστερίου και μετά απο δύο ώρες στην αναμονή και ένα καυγά με δύο παππούδες παραδώσαμε το γραμμα στον πρώτο διαγωνιζόμενο. Ένα φαβορί το οποίο με τους δικούς του, χαλαρούς ρυθμούς, παραδίδει το γράμμα σου και σου διδάσκει πως η υπομονή είναι μεγάλη αρετή.

Στην συνέχεια, επισκεφτήκαμε ένα εκτροφείο ταχυδρομικών περιστεριών στην νότια Πελοπόννησο, με ελάχιστα περιστέρια στο δυναμικό του, καθώς τα περισσότερα επέλεξαν την παράνομη ζωή. Κάθονται στις πλατείες,  τρώνε ψυχεδελικό σουσάμι και δαγκώνουν CD. Το περιστέρι που επιλέξαμε πήρε το γράμμα και ήταν έτοιμο για τον αγώνα.

Η πρώτη μέρα ξεκίνησε δυναμικά. Τα ΕΛΤΑ πήραν το γράμμα, έβαλαν την διεύθυνση παραλήπτη, κόλλησαν γραμματόσημα, έβαλαν το γράμμα σε μια στοίβα με άλλα πακέτα και έκαναν διάλειμμα για τσιγάρο και καφέ.

Την ίδια στιγμή, το περιστέρι αποφάσισε να πάρει προβάδισμα. Πήρε το γράμμα και ξεκίνησε να πετάει γρήγορα. Οι πρώτες αναποδιές δεν άργησαν να φανούν. Το περιστέρι, μετά από δύο ώρες πτήσης, είχε χαθεί.

Αναποδιές, ωστόσο, προέκυψαν και για τα τα ΕΛΤΑ, τα οποία έχασαν το γράμμα στις αποθήκες. Η μέρα πλησίαζε στο τέλος της και οι δυο διαγωνιζόμενοι αποφάσισαν να ξεκουραστούν. Το περιστέρι, που πετούσε όλη μέρα, είχε πλέον φτάσει στο Λονδίνο. Έφαγε κάτι σπόρους που βρήκε σε μια πλατεία και κοιμήθηκε. Τα ΕΛΤΑ αυτοσχεδίασαν και έφτιαξαν ένα δικό τους γράμμα για να συνεχίσουν τον αγώνα

Δεύτερη μέρα στον αγώνα, στο ντέρμπι αιωνίων της επικοινωνίας. Το περιστέρι ξύπνησε με τροφική δηλητηρίαση. Είχε φάει μολυσμένο σπόρο. Ωστόσο, αποφασισμένο να κερδίσει ξεκίνησε να πετάει με προορισμό το άγνωστο. Τα ΕΛΤΑ έστειλαν το γράμμα με την ψευδαίσθηση ότι θα κερδίσουν.

Το περιστέρι, μετά από αρκετές ώρες πτήσης, έκανε μια στάση στην Κούβα. Νικημένο από την δηλητηρίαση ξέρασε δέκα φορές και κοιμήθηκε. Όταν ξύπνησε, έφαγε κάτι σπόρους που βρήκε σε μια πλατεία και συνέχισε. Το γράμμα των ΕΛΤΑ ξεκίνησε για Αμερική με αεροπλάνο, το οποίο δύο ώρες μετά έπεσε και όλα τα γράμματα διασκορπίστηκαν στον Ατλαντικό.

Τρίτη και τελευταία μέρα του αγώνα. Το περιστέρι, αγανακτισμένο πλέον, αποφάσισε να κάνει μια κίνηση ματ και άνοιξε το γράμμα. Δεν ήξερε να διαβάζει. Ευτυχώς, το γράμμα είχε και εικόνες. Διέκρινε burger, club sandwich και cheese cake. Ένα κλασσικό φοιτητικό γεύμα. Αμέσως, ξεκίνησε για την διεύθυνση που νόμιζε πως ήταν η σωστή. Τα ΕΛΤΑ έμαθαν τα νέα για το ατύχημα προσπάθησαν να στείλουν ένα ακόμη γράμμα αλλά πλέον ήταν αργά. Σε δέκα λεπτά σχολούσαν.

 Το περιστέρι έφτασε στον προορισμό που θεωρούσε σωστό. Δηλαδή κάποιες φοιτητικές εστίες στο Τόκυο. Ένας Ιάπωνας φοιτητής βρήκε στην πόρτα του ένα λογαριασμό των Goody's.  

 “ギリシャのカタログ”,  είπε σαστισμένος.

 Το γράμμα των ΕΛΤΑ έφτασε στα χέρια ενός ναυαγού κάπου στην Καραϊβική. Ήθελε λίγο φαγητό αντ’ αυτού πήρε έναν κατάλογο των ΕΛΤΑ και 5 γραμματόσημα. Πνευματική τροφή για τον ναυαγό αυτό το μεσημέρι.

 Αυτός ήταν λοιπόν ο αγώνας. Μια τιτανομαχία της αλληλογραφίας, ένας αγώνας που καθήλωσε τον κόσμο και τον έκανε να γλείφει γραμματόσημα από την αγωνία. Αποτέλεσμα αυτού, ένα περιστέρι με κατάθλιψη. Ίσως το πετύχετε στο Σύνταγμα να τρώει σπόρου. Τα ΕΛΤΑ δεν πτοήθηκαν. Έχουν απεργία και πήγαν για ψήσιμο και τσίπουρα. Το μόνο που σχολίασαν για το γεγονός ήταν τα λόγια του Καβάφη «σημασία δεν έχει ο προορισμός αλλά το ταξίδι».