Γιάγκος Δράκος. Για χρόνια, ο ιδιοκτήτης της πολυεθνικής Giant. Τον γνωρίσαμε μέσω της σειράς, «Η λάμψη», που κρατούσε συντροφιά στις γιαγιάδες μας και αναπόφευκτα σε όλο το υπόλοιπο σπίτι.

Στο σημερινό άρθρο, όμως, δεν θα μιλήσουμε για τον Γιάγκο. Στο επίκεντρο, βρίσκονται δύο άντρες πασίγνωστοι, με αρκετά κοινά. Δύο άντρες που προσέφεραν πολλά στον τόπο τους, αγαπήθηκαν και μισήθηκαν από πολλούς, και όπως και οι φίλοι μου που δεν έχουν ταλέντο στην αποστήθιση, έμειναν στην ιστορία.

Ανδρέας Παπανδρέου.

Γεννημένος το 1919, ο Ανδρέας Παπανδρέου έφερε στον ελληνικό λαό την οικονομική ανάπτυξη, την ευημερία και την Porsche cayenne.

Ως ιδρυτής και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, πέτυχε πολλά. Μέσα σε αυτά, η νομιμοποίηση του πολιτικού γάμου, η ψήφος στα δεκαοκτώ και το μονοτονικό σύστημα γραφής. Κάτι το οποίο είναι σαν να μην συνέβη ποτέ για τους μαθητές της θεωρητικής κατεύθυνσης.

Με την οικονομία να ανθίζει, ο Ανδρέας προώθησε την δημιουργία νέων επιχειρήσεων. Αυτές είναι τα μπουζουξίδικα στην επαρχία όπου ο λαός έπινε χόρευε και έσπαζε λουλούδια και πιάτα. Θεσμός που πλέον παρακμάζει, καθώς ο μόνος λόγος για να περάσεις από επαρχιακό μπουζουξίδικο είναι για να φας από την απέναντι καντίνα.

Ως μεγάλος θαυμαστής του ωραίου φύλου, απέκτησε τρεις συζύγους και πέντε παιδιά, εκ των οποίων τα τέσσερα ήταν εξώγαμα. Εραστής, γόης και καρπερός αν μη τι άλλο. Μεγάλη, λοιπόν, η δυναστεία του Ανδρέα, ο οποίος υπήρξε και fashion icon μετατρέποντας το ζιβάγκο σε αναπόσπαστο κομμάτι του ελληνικού πολιτισμού.

Highlight της καριέρας του, η νίκη στις εκλογές του 1981 με 48,1%. Έχοντας φτάσει την δυναστεία του στο απόγειο της, ο Ανδρέας πέθανε μια κρύα μέρα του χειμώνα στις 5 Φεβρουαρίου του 1996. Προς τιμήν του, σε όλα τα επαρχιακά μπουζουξίδικα πετάχτηκαν μαύρα τριαντάφυλλα. Ο ηγέτης, όπως έμεινε γνωστός, έφυγε έχοντας αφήσει μια πλούσια κληρονομιά.

Αγαπήθηκε από μεγάλες προσωπικότητες όπως η Μελίνα Μερκούρη, η Βάσω Παπανδρέου και ο εθνικός σταρ. Ίσως σε κάποια επίσκεψη σας στο σπίτι της γιαγιάς σας,  βρείτε κάποιο κάδρο του να δεσπόζει αρχοντικά. Θαυμάστε το και θυμηθείτε τα λόγια του ηγέτη:

“Το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ο λαός στην εξουσία”.

Ραμσής Β'.

Γνωστός και ως Ραμσής ο Μέγας. Ο ισχυρότερος όλων των Αιγυπτίων  ηγεμόνων, χαρακτηρίζεται ως ο φαραώ της εξόδου, καθώς όλοι οι Αιγύπτιοι στις νυχτερινές εξόδους τους τον συζητούσαν. Το παρατσούκλι του ήταν «Οσυμανδυας», καθώς φημολογείται πως φορούσε ένα μανδύα στο σχήμα του αγγλικού γράμματος «c».

Όπως και ο ηγέτης, ο Ραμσής προσέφερε πολλά στον τόπο του. Κατά την διακυβέρνηση του, η Αίγυπτος γνώρισε τεράστια οικονομική άνθηση. Όπως και το ΠΑΣΟΚ ο Ραμσής έκανε έργα. Κάποια από αυτά είναι το Ραμέσειο. Ένα ίδρυμα αντίστοιχο του Παντείου.  Δημιούργησε και την πόλη Πι-Ραμες, στην οποία κατοικούσαν πανέμορφες κοπέλες με τέλειες αναλογίες. Οι λεγόμενες πι-ραμίδες.

Θαυμαστής του ωραίου φύλου και αυτός, απέκτησε εφτά συζύγους οι οποίες, όμως, τον ταλαιπώρησαν αρκετά και έμειναν γνωστές ως «οι εφτά πληγές του φαραώ». Καρπερός και γόνιμος σαν τον ηγέτη, απέκτησε αρκετά παιδιά που θα συνέχιζαν την δυναστεία του. Τα παιδιά του ήταν εκατό και ο Ραμσής είχε φάει τα λεφτά του στους παιδότοπους της Αιγύπτου για να διοργανώνει παιδικά πάρτι.

Μερακλής, εφευρετικός και σβέλτος. Δεν πτοήθηκε όταν καμία γυναίκα δεν τον ήθελε πια και έκανε μια κίνηση ματ.\ Παντρεύτηκε μια από τις κόρες του. Μια κίνηση που επανέλαβε άλλες δύο φορές. Πολλοί θεωρούσαν πως ήταν ο Θεός ο ίδιος. Άλλοι, πάλι, πως ήταν ο διάβολος. Χάρις στον Ραμσή, δημιουργήθηκε η φράση «δουλειά δεν είχε ο διάβολος, πήδαγε τα παιδιά του».

Έχοντας εξασφαλίσει την ευημερία της Αιγύπτου και της δυναστείας του, ο Ραμσής πέθανε στα 90 του από αρθριτικά. Ήταν πολύ περήφανος και δεν καταδέχονταν να πάει για ιαματικά στα λουτρά πόζαρ στην Αριδαία.

Δύο μεγάλοι άντρες . Δύο μεγάλες δυναστείες με αρκετά κοινά. Σε ένα ιδανικό κόσμο θα βρισκόντουσαν και θα αντάλλαζαν απόψεις. Θα άνοιγε το μπουζουξίδικο «Όασις» στο κέντρο της Αιγύπτου με πρεμιέρα του Βοσκόπουλου και θα χτιζόταν η πρώτη πυραμίδα στην Ελλάδα λίγο έξω από το Κιλκίς. Δύο άντρες πρότυπο για κάθε φιλόδοξο νέο που θέλει να φτιάξει την επόμενη μεγάλη δυναστεία που θα αφήσει εποχή.