Μια σειρά ταινοκριτικών με την εξής ιδιαιτερότητα: Ο κριτικός δεν έχει καμία πληροφορία για την ταινία πέρα από την υπόθεση και τη φωτογραφία προφίλ της στο imdb. Κοντρα στην δικτατορία του ορθού λόγου, αυτό το πείραμα λογου και τέχνης φιλοδοξεί να δώσει μια γροθιά στα μούτρα της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας που έχει πανικοβληθεί από μια απλή γρίπη. Αλλά και στα αδύναμα ανθρωπάρια που αδυνατούν να σχηματίσουν γνώμη για μια ταινία αν δεν την έχουν πρώτα παρακολουθήσει. Παντελονατες κριτικές και στιβαρές απόψεις για γνωστές κι άγνωστες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου. Αντιστεκόμενοι στην παντοδυναμία της εικόνας αρθρώνουμε λόγο αιρετικό κι ανεξάρτητο, αρνούμενοι να επιτρέψουμε στα γεγονότα να επηρεάσουν την κρίση μας.

2 κόσμοι. Η ιταλική φινέτσα απέναντι στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Ο ρεαλισμός του λαϊκού αυτοκινήτου απέναντι στην επίπλαστη πολυτέλεια του αγωνιστικού. Η αποτελεσματικότητα της γραμμης παραγωγής κόντρα σ’ αυτούς που ποτέ δεν ενδιαφέρονταν να παράγουν αυτοκίνητα για την πλέμπα. Δυο κόσμοι τόσο μακριά κι όμως τόσο κοντά ο ένας στον άλλον. Γιατί τους ενώνει η δίψα για τη νίκη, η αγάπη τους για το αγωνιστικό αυτοκίνητο κι η συνεργασία τους με τα φασιστικά καθεστώτα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. 

Αυτή η διαλεκτική σχέση ανάμεσα στις 2 σπουδαίες αυτοκινητοβιομηχανίες περιγράφεται σε αυτή την ταινία. Συγκεκριμένα, βλέπουμε την αγωνιώδη προσπάθεια του μηχανικού και του οδηγού της Ford να φτιάξουν ένα επαναστατικό αγωνιστικό αυτοκίνητο για τη Ford, προκειμένου να νικήσει τους νεόπλουτους της Ferrari στις 24 ώρες του Le Mans το 1966, τον αρχαιότερο εν ενεργεία αγώνα αντοχής αυτοκινήτων.

Στη διάρκεια της ταινίας βλέπουμε να ξεδιπλώνεται ο ιλιγγιώδης κόσμος των αγώνων ταχύτητας. Σε πρώτο πλάνο βλέπουμε την συνύπαρξη του Carol Shelby και του Ken Μiles. Μια θυελλώδης σχέση μεταξύ δύο δυναμικών ανδρών που προσπαθούν να υποτάξουν τα τεράστια εγώ τους στην υπηρεσία της ομάδας. Δυο άντρες παθιασμένοι με τη νίκη, την ταχύτητα και τις αναίτιες εκρήξεις τεστοστερόνης. 

Η κατασκευή του τέλειου αυτοκινήτου είναι πολύ πιο σύνθετη διαδικασία απ΄ όσο φαντάζονταν αρχικά. Έρχονται αντιμέτωποι με τις παρεμβάσεις των μανατζαραίων της διοίκησης που αρνούνται να καταλάβουν ότι παράγουν λιγότερο από μια χαλασμένη ραπτομηχανή. Με τους νόμους της φυσικής, που αρνούνται να καταλάβουν ότι πρέπει να έχουν επιλεκτική εφαρμογή στους αγώνες ταχύτητας. Αλλά και μ’ έναν αμύητο στη λογική των αγώνων αυτών που αδυνατεί να καταλάβει γιατί είναι τόσο σημαντικό να τρέξεις πιο γρήγορα. Ιδίως από τη στιγμή που δεν σε κυνηγάει κάποιος. 

Η ταινία θα ικανοποιήσει τους φαν των αγώνων ταχύτητας, αυτούς που λατρεύουν τις τεστοστερονάτες συγκρούσεις τεστοστερονάτων ανδρών και τα τοπία της γαλλικής υπαίθρου. Σαν αδυναμία χρεώνεται η απουσία ηλεκτρονικών συστημάτων που κάνει τον θεατή να πιστεύει ότι παρακολουθεί μια ταινία που γυρίστηκε τη δεκαετία του 1960. Το σενάριο είναι καλογραμμένο, με ρεαλιστική απόδοση των χαρακτήρων και των πρωτόγονων αυτοκινήτων που απεικονίζει. Ένας λιγότερο εξοικειωμένος με αυτό το χώρο ίσως να θεωρούσε τους χαρακτήρες αυτούς καρικατούρες, ωστόσο δεν θα πρέπει να ξεχνάει ότι έτσι φέρονται οι άνθρωποι που ασχολούνται με τους αγώνες ταχύτητας.

Η ταινία προτείνεται σε άντρες που είναι αρκούντως σίγουροι για την τεστοστερόνη τους. Άνδρες που δεν ξέρουν να οδηγούν, πιστοί οπαδοί του ΚΟΚ και γυναίκες καλά θα κάνουν να απομακρυνθούν από την οθόνη μας. Αυτή η ταινία απευθύνεται σε σένα, στον άντρα κυνηγό της οικοδομής, των συνεργείων αυτοκινήτων και της τοξικής αρρενωπότητας. Για όσους η ταχύτητα δεν είναι απλά ένα φυσικό μέγεθος αλλά τρόπος ζωής. Για όσους η ζωη τους ξεκινά και τελειώνει στις μεταμεσονύχτιες κόντρες της βουλιαγμένης. Για όσους μια σφαλιάρα σε μια γυναίκα είναι δικαίωμα τους κι όχι κακοποίηση.