Dildo Surf: Οι κατά λάθος σεξουαλικές περιπέτειες ενός δυσλεξικού από το Ντίσελντορφ

Το όνομά του είναι Σναχ. Ή τουλάχιστον έτσι μας το έγραψε στο τσατ πριν κανονίσουμε τη συνέντευξη. Εμείς, τον φωνάζουμε Χανς.

Η επαφή μας με τον πρόεδρο του συλλόγου δυσλεκτικών Ντίσελντορφ έγινε δυνατή λόγω της ελληνικής καταγωγής του. Ο Χανς Τσετλεπερίδης ενθουσιάστηκε μόλις του είπαμε ότι ερχόμαστε από την Ελλάδα. Δεν είχε μονάδες στο καρτοκινητό του, ακριβώς όπως κι εμείς. Κλείσαμε το ραντεβού μας μιλώντας στο messenger.

"Θα χαρώ να σας δω και αν τα πούμε από κοτνά. Σας περιμένω στο Ντίλντοσερφ."

ΠΡΟΣΟΧΗ! ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ

[ Κάποιοι με κατηγορούν στη συντακτική ομάδα για ομοφοβία. Δεν τους δίνω άδικο. Αλλά μετά από την περιπέτεια μου στη Γερμανία κανείς δεν μπορεί να πει ότι είμαι ομοφοβικός, ειδικά ο κώλος του οπερατέρ μου. ]

ΤΕΛΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ

Φτάσαμε στο ραντεβού μας μισή ώρα νωρίτερα. Η μόνη απάντηση στην αναζήτηση "dildosurf" ήταν ένα γιαπί με neon επιγραφή

LIVE SEX SHOW - DILDO SURF, στα προάστια του Ντύσσελντορφ. Ο οπερατέρ μας ψυλλιάστηκε νωρίς ότι κάτι δεν πάει καλά.

Μια ψιλή βροχή άρχισε να πέφτει και ο Χανς ήταν άφαντος. "Να τον πάρουμε τηλέφωνο" σκέφτηκε ο οπερατέρ αλλά αμέσως θυμήθηκε ότι το punchline.gr δεν πληρώνει τέτοιες πολυτέλειες όπως δεδομένα ή χρόνο ομιλίας.

"Παίζει να μας περιμένει μέσα" είπα και άνοιξα τη βαριά πόρτα από γρανίτη που έκλεινε υποτυπωδώς το άνοιγμα μιας πυλωτής.

Κατεβήκαμε κάτι σκαλιά τίγκα στη χρησιμοποιημένη καπότα ακούγοντας το βόμβο μιας υπόκωφης τέκνο μουσικής από το υπόγειο.

"Τράβα, τράβα μαλάκα" του είπα αλλά μου είπε ότι είναι σκοτεινά κι ότι το κάδρο δεν θα είναι καλό και κάτι καλλιτεχνικά που με κούρασαν με τη μία.

"Είσαι εδώ για να κάνεις πλάνα ρε Σοφοκλή" του λέω.

Μόλις πήγε να ανοίξει το στόμα του μία πλαστική ψωλή προσγειώθηκε στο στόμα του, η οποία καλούπωσε τόσο καλά που η κάμερα άρχισε να γράφει.

"Όλα έτοιμα" σκέφτηκα, "μα πόσο επαγγελματίας ο Σοφοκλής" και τράβηξα μια κουρτίνα που μας έβγαλε στο main room.

Με την πρώτη ματιά θα έλεγε κανείς ότι κάτι κάναμε λάθος. Τόσα αντρικά κωλομέρια να κάνουν slide σε βρεγμένα yoga mats δεν έχει δει ούτε βετεράνος του Βιετνάμ σε flashback μετατραυματικό όνειρο.

"Ποιος είναι ο επόμενος περιστρεφώμενος κώλος;" ακούστηκε στα ηχεία (αλλά στα γερμανικά).

Πήρα την κάμερα από τον ώμο του Σοφοκλή και τον έσπρωξα μπροστά. Το παιχνίδι φαινόταν απλό. Σε κατέβαζαν από ψηλά χρησιμοποιώντας ένα τσιγκέλι, ακριβώς όπως το μηχάνημα με την τσιμπίδα στα λούνα παρκ, με το οποίο καλείσαι να πιάσεις κάποιο λούτρινο αρκουδάκι.

Με τη διαφορά ότι τώρα έπρεπε να πιάσεις πλαστικούς δονητές που επέπλεαν σε λιπαντικό μετακινώντας τον αιωρούμενο πάτο του Σοφοκλή.

"ΜΦΓΗγδηφγΞΜΞΓΗΜμφγκφΦΦμμΜμ"  γρύλισε ο οπερατέρ μας που είχε πιάσει δωράκι από τις σκάλες.  

"Πάω να βρω το Χανς" του έγνεψα και έφυγα τρέχοντας.

Δεν βρήκα ποτέ το Χανς στο Ντύσσελντορφ. Ίσως δεν ήταν γραφτό να γίνει αυτή η συνέντευξη. Πέταξα την κάμερα σε έναν κάδο λίγο πριν το αεροδρόμιο. Δεν ξαναείδα ποτέ το Σοφοκλή στα γραφεία του punchline.gr.

Ελπίζω να είναι καλά και να κάθεται φρόνιμα.