Πως γνώρισα στο grindr την άγνωστη πλευρά του πατέρα μου
Καταρχάς, ευχαριστώ το punchline.gr, που μου έδωσε την ευκαιρία να πω την ιστορία μου. Κυρίως, γιατί μου ανέθεσε αυτό το άρθρο, λόγω της αργοπορίας μου στα πρωινά meeting τον τελευταίο χρόνο. Αυτό ήθελα. Ρουά ματ στα δόντια, παίδες.
Κοιτώντας ακόμα μια γυναίκα να φορτώνει όλα μου τα υπάρχοντα σε μια χάρτινη σακούλα μίνι μάρκετ και να αλλάζει κλειδαριά μέχρι και στα κουφώματα, αποφάσισα να κάνω δύο πράγματα. Πρώτον, να ξεκόψω από τις γυναίκες. Για λίγο. Είχα αυτήν την ευχέρεια, γιατί τότε ταυτιζόμουν με τον όρο bi. Δεύτερον, να μετακομίσω στο πατρικό μου. Για λίγο. Είχα αυτήν την δυσχέρεια, γιατί τότε ταυτιζόμουν με τον όρο μπατίρης.
Κατάπια όση περηφάνια ξεχείλιζε από τη χαρτοσακούλα και έβγαλα το κινητό να πάρω τους γονείς μου. Ο χρήστης ΣΠΙΤΙ με πρόλαβε και με κάλεσε πρώτος. Ίσως ήταν θέμα καλού timing. Ίσως ήταν κάτι κοσμικό. Ίσως απλά έκατσαν πάνω στο φορητό τηλέφωνο και με κάλεσαν κατά λάθος. Το σήκωσα έτοιμος να ζητήσω καταφύγιο. Το έκλεισα ανέτοιμος να διαχειριστώ αυτό που άκουσα από την άλλη γραμμή.
“Ο μπαμπάς με παράτησε”.
Τον πατέρα μου δεν τον κατάλαβα ποτέ. Ήταν ιδιαίτερος άνθρωπος. Δεν τον είδα ποτέ να ακούει μουσική, να χαίρεται μια ταινία, να γελάει με ένα αστείο. Κυρίως δικό μου. Βαρύς κι ασήκωτος. Μια μούχλα με πόδια. Άπλας με τα χρήματα, αν δεν ήσουν συγγενής. Τσιγκούνης με τα συναισθήματα, αν ήσουν. Ήταν της παλιάς σχολής. Είχε αυτή τη νοοτροπία του “αν δείξεις ότι νοιάζεσαι, σε λένε πούστη”. Συχνά, πυκνά μάλωναν με τον άλλον πατέρα μου γι’αυτό.
Αποφάσισα να κινήσω γη και ουρανό για να τον βρω. Δεν χρειάστηκε. Ένας γνωστός, μου σφύριξε καθώς μου τον σφύριζε ότι έχει δει το προφίλ του στο Grindr. Με μια αντανακλαστική πορδή, έβγαλα το ματζαφλάρι του από μέσα μου και άνοιξα την εφαρμογή για να τον ψάξω. Ήταν από αυτές τις στιγμές που λες, καλύτερα να ένιωθα φλόκια στον πάτο μου παρά να μάθω την αλήθεια για τους γονείς μου.
Το προφίλ του είχε όνομα Δίκαιος_Τριχωτός_bear και φωτογραφία φάτσα-κάρτα τις ρώγες του. Σπανίως τα παιδιά νιώθουν περηφάνια για τους γονείς. Δικαίως. Το τελειωτικό χτύπημα, ήταν η περιγραφή του προφίλ.
“Προς όλους τους ενδιαφερόμενους. Top versatile. Όχι ONS. Έζησα προσπαθώντας να βοηθήσω τη gay κοινωνία και κυνηγήθηκα από άτομα που αποκαλούσα φίλους και οικογένεια. Όλη μου η ζωή κατέρρευσε και φανερώθηκε όλη η αλήθεια. Όλα γύρω μου ήταν μια βιτρίνα, ελεγχόμενη από το lobby της gay κοινότητας. Με κυνήγησαν, με λοιδόρησαν, έστειλαν σκυλιά ξοπίσω μου. Γιατί ήμουν ο μόνος που το άντεχε. Ήμουν ο ήρωας που σας άξιζε, αλλά όχι αυτός που χρειαζόσασταν. Γιατί δεν είμαι ο ήρωάς σας. Είμαι σιωπηλός φρουρός. Ένας άγρυπνος φύλακας. Ενας gay vigilante. Gaylante. HIV negative”.
Η πρώτη, δεύτερη και τρίτη σκέψη μου ήταν:
“Χρησιμοποιούσε το μονόλογο από το Dark Knight για να πηδήξει; Ήξερε από pop κουλτούρα ο πατέρας μου; Είναι δυνατόν να είναι έστω και λίγο cool;”
Όχι μόνο αποδείχτηκε cool, αλλά και real life εκδικητής της νύχτας. Ίσως τον έχετε δει να τριγυρνάει τη νύχτα με τη δερμάτινη μπέρτα του, τα παντελόνια δίχως κωλομάγουλα, κραδαίνοντας δονητές νουντσάκου, να πατάσσει το gay έγκλημα όπου βρεθεί. Όπου τον φωνάξουν. Όπου κάποιος φορέσει μπλούζα που δεν ταιριάζει με τα χρώματα του προσώπου του, είναι εκεί. Όπου πάει να παίξει συναισθηματισμός σε παρτούζα, είναι εκεί.
Εσείς τον φωνάζετε Gaylante. Εγώ είμαι περήφανος να τον λέω Μπαμπά.
