Ένα άλογο μπαίνει σε ένα μπαρ…
Ένα άλογο μπαίνει σε ένα μπαρ. Ο μπάρμαν το βλέπει και παραξενευεται.
“Άλογο στο μπαρ; Αύγουστο μήνα; Με αυτή τη ζέστη; Θα έπρεπε να είναι σε κάποιο ποτάμι και να αράζει με άλλα άλογα. Περίεργα πράματα ναούμε”.
Το άλογο κάθεται στο μπαρ.
“Jameson χωρίς πάγο”.
“Μάλιστα”, απαντά ο μπάρ ο μάν, και καθαρίζει το τελευταίο ποτήρι με την λευκή του πετσέτα και τρίβει το μουστάκι του βοσκού, ετοιμάζοντας το Τσέιμσον.
“Ωχ φίλε”, είπε το άλογο, “δύσκολη η ζωή”.
“Γιατί, φίλε μου;” απαντάει ο μπάρμαν, χαμογελώντας ψεύτικα, καθώς δεν θέλει να ακούσει την μεθυσμένη ιστορία ενός ακόμα αλόγου.
“Όλα ξεκίνησαν πριν 20 χρόνια, όταν παντρεύτηκα την κυρία άλογο. Ήμασταν τρελά ερωτευμένοι. Σαν την ντομάτα με την φέτα. Πηγαίναμε παρέα κομμωτήριο για τις χαίτες μας, παρέα για καινούρια πέταλα, παρέα για κατούρημα. Ήμασταν το καλύτερο ζευγάρι σε όλο τον στάβλο.
Ένα χρόνο μετά, η κυρία άλογο έμεινε έγκυος. Η σχέση άρχισε να ραγίζει σαν iphone που ξέχασες στην πίσω τσέπη και κάθισες πάνω του. Για τους επόμενους Χ μήνες, που είναι έγκυο ένα άλογο ( θα έπρεπε να είχα ψάξει πόσοι είναι οι μήνες και να μην γράψω Χ), δεν ήθελε να κάνουμε σεξ. Χ μήνες μετά, γεννήθηκε η κόρη μου. Η ομορφιά μου. Η Σούλα.
Όσο τα χρόνια περνούσαν, και η Σούλα μεγάλωνε, όλο και απομακρυνόμασταν με την κυρία άλογο. Πέντε χρόνια μετά την Σούλα, γεννήθηκε ο γιος μου. Ο Βουκεφάλας. Από μικρός προβλήματα και μπλεξίματα. Πραγματικά, δεν μπορώ να καταλάβω που έφταιξα. Μια φορά τον έπιασα δέκα ετών στον Ιππόδρομο. Πήγε, λέει, γιατί του αρέσει ο τζόγος και μπανίζει και κάνα μνάκι. Η αλήθεια είναι πως για το μνάκι χάρηκα λίγο.
Όταν ο Βουκεφάλας ήταν τριών, έπιασα την κυρία άλογο να καυλαντίζει ή όπως λέμε εμείς τα άλογα “να horse around” με ένα άλογο από άλλο στάβλο στο Instagram των αλόγων, το γνωστό και ως “HorsesShowTheirBoobies”. Ακολούθησε ένας τεράστιος καυγάς. Όταν σου λέω τεράστιος εννοώ ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ. Σαν το πουλί ενός αλόγου. Μετά από βρισιές, απειλές, 3 πυροβολισμούς και μια χειροβομβίδα κρότου λάμψης, την συγχώρεσα. Αποφασίσαμε πως θα συνεχίσουμε ακόμα πιο δυνατοί. Φάση 2 HorsePower ο καθένας μας.
Πριν τρεις μήνες λοιπόν, ήμασταν στον γάμο της ξαδέρφης της, εν ονόματι Έλενα. Παντρευόταν ένα ευκατάστατο άλογο από τα βόρεια προάστια. Πολύ καλό παιδί. Δούλευε σαν διευθυντής τράπεζας. Εμείς πήγαμε χαρούμενοι που βρήκαμε μια ευκαιρία να περάσουμε λίγο χρόνο χωρίς τα παιδιά. Φορούσαμε και οι δύο από τέσσερα πέταλα. Άλογα είμαστε, τι να φορούσαμε; Πουκάμισα και φορέματα;
Στον γάμο ήταν καλεσμένος και ο Γιάννης. Ο Γιάννης προσπαθούσε να μου φάει την κυρία άλογο από τότε που την γνώρισα. Όπως καταλαβαίνεις, δεν ξεκίνησε καλά ο γάμος.
Πετάει η νύφη την ανθοδέσμη και η δικιά μου τρέχει να την πιάσει. “Τι κάνεις;” λέω.
“Έλα, μωρέ” μου απαντάει, “για την χαρά του παιχνιδιού”.
Την πίστεψα ο βλάκας. Έφαγα τα άχυρα που ήθελε να με ταΐσει.
Λίγο αργότερα, φτάσαμε σε ένα ακριβό εστιατόριο, που το έχει στέκι του ο BoJack Horseman. Εκεί που λες …”
Το άλογο πέφτει ξερό στο μπαρ, μετά από 9 Jameson. Ο μπάρμαν επιχειρεί να το ξυπνήσει, αλλά μάταια. Μισή ώρα μετά το άλογο ξυπνάει και λέει:
“... και κάπως έτσι κατέληξα στη πισίνα του Χίλτον με τον Γιάννη, την Britney Spears, ένα πτώμα, ένα κιλό κρακ και τον Μπάμπη, τον άνθρωπο που έρχεται κάθε Τετάρτη και Σάββατο και μαζεύει τα σκατά μας.”
Ο μπάρμαν τον κοίταξε και του είπε:
“Αυτό που μου λες είναι παράλογο”.
